Tekst: Joey Velberg
Beeld: Pixabay
Ontmoeten in ongemak
de stilte
na de storm
is overweldigend
om mij heen
vallen witte mannen
bij bosjes
omhoog
in een open
gesprek met ego
blijkt een aanval
de beste verdediging
toch kruip ik verder
in die zin dat ik
mensen irriteer
die mij niet mogen
want ik krab
met gemak
de krullen
van de witte trap
en speel met
dat wat niet
gezien
mag worden
ik rust
in de zon
en dans
met het licht
en jij komt
alleen dichtbij
als dat mag
van mij
ik beheers het spel
aan de regels heb ik lak
de enige weg vooruit is
ontmoeten in ongemak