Tekst: Joey Velberg
Beeld: Pixabay

Ontmoeten in ongemak

de stilte 
na de storm
is overweldigend

om mij heen
vallen witte mannen
bij bosjes
omhoog

in een open
gesprek met ego
blijkt een aanval
de beste verdediging

toch kruip ik verder
in die zin dat ik
mensen irriteer
die mij niet mogen

want ik krab
met gemak
de krullen
van de witte trap

en speel met 
dat wat niet 
gezien 
mag worden

ik rust 
in de zon
en dans 
met het licht

en jij komt
alleen dichtbij
als dat mag
van mij

ik beheers het spel
aan de regels heb ik lak
de enige weg vooruit is
ontmoeten in ongemak